Gündüzler gecelere karışır,
Mutlu bir yüz göremeden.
Gökyüzü üzerime kapanır,
Güneşin rengini bilemeden.

Yıldızlar kederime alışık.
Öyle sessiz dur zaman.
Aklımda boş bir kalabalık,
Bir soran yok ama neden

Yarın dünden uzak değil,
Hayat uçtu gitti elimizden.

Bende durur ilkyazın hasreti
Niye ömrüm bir çiçek açmaz
Görmeden o sevincin rengini,
Ölmek olmaz.