İçimi döktüm, yanaklarım ıslandı
Kaybettim, çünkü seni senden bile kıskandım
Hızlandım, yalanlar peşimde, hırslandım
Nefretim beşikte başladı

Mezarda belki son bulur veda bu aşka, sonsun
Sadece hoşcakal
Bu son yazışım
Unutma, bu en büyük hoşcakal

Ben unuttuğun her şeyi her gün hatırladım
Niye mi yazıyorum? Her şey ölür, satır kalır
Aylar önce kaybettiğim beni göremiyorum, yakında mı?
Eminim bir deste gülle şu an kapındadır, sevgilin

Ve artık kestirmek güç yarınların rengini
Aynalarda gördüğüm ben sanki ben değil, bi' başkası
Sen bi' başkasına ilaç mısın?
Öyleyse sil, at kızım, her şeyi tek seferde

Bunlar kalbine giden yoldaki ek seferler
Her gece aynı şeyler, bi 'fırt daha çek, yeter!
Ben bi' yerden kazanırken bi' yerden eksilen ben

Arkamda bıraktığım onlarca sigaramın
Toprağı olmuş küllüğüm ve bir de güldüğün bi' fotoğraf
Belki bakıp sövdüğün ve belki bakıp öldüğüm
Bi' kaç tebessüm

İçimde yıkıntılar (Sen)
Elimde kalemle yazıyorum yine ben, yine ben
Yokluğun öldüyor gözlerimi, nasıl anlatayım sana özlemimi? (Of, of, of)
Ateşe verdim, bil ki gözlerini

İçimde yıkıntılar, sen
Elimde kalemle yazıyorum yine ben (ben), yine ben
Yokluğun öldüyor gözlerimi, nasıl anlatayım sana özlemimi? (Of, of, of)
Ateşe verdim, bil ki gözlerini

Ateşe verdim, bil ki gözlerini
(Bu da son!)

İçimde yıkıntılar

Yine ben
Ateşe verdim, bil ki gözlerini

Ateşe verdim, bil ki gözlerini
Oo-of, of, of, of

Bil ki gözlerini